Perfekcjonizm to cecha, której często poszukują pracodawcy. Sporym uznaniem cieszą się także współpracownicy, którzy do perfekcjonistów należą, a słowo to kojarzone jest ze starannością i zaangażowaniem. Ile jest w tym prawdy i czym tak naprawdę jest perfekcjonizm? Zapraszamy do zapoznania się kolejnym artykułem z serii #popsychologicznemu.
We współczesnym świecie, często, już od młodego wieku, stawiane są przed nami wysokie oczekiwania, co może wpłynąć na zachwianie samooceny.
Zazwyczaj słysząc słowo „perfekcjonizm”, nasuwają się nam na myśl pozytywne skojarzenia, jednak w sytuacji, w której dochodzi do jego wyraźnego nasilenia, zaczyna on negatywnie wpływać na codzienne czynności.
W klasyfikacji zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (DSM-V), nie znajdziemy osobnego zaburzenia jakim jest perfekcjonizm kliniczny. Nie zmienia to jednak faktu, że jest on częścią wielu innych jednostek m.in. depresji, zaburzeń lękowych czy zaburzeń odżywiania.
Perfekcjonizm można scharakteryzować, jako tendencja do wyznaczania sobie lub innym wysokich standardów, pomimo negatywnych konsekwencji. Może przejawiać się on w różnych aspektach codziennego życia np. dbałości o wygląd, porządkowaniu spraw w domu czy w pracy.
Podstawą perfekcjonizmu jest myślenie "czarno - białe", a więc jedno ze zniekształceń poznawczych, o których pisaliśmy tutaj. Ten sposób myślenia określa się mianem "zerojedynkowego", a więc spostrzegania rzeczywistości w kategoriach "wszystko albo nic". Przykładem takiego myślenia jest choćby przekonanie, że „jeśli mieszkanie nie jest wysprzątane na błysk, to znaczy, że jest brudno."
Tak charakterystyczne myśli, wzbudzają lęk przed niepowodzeniem, a ten powoduję, że dana osoba stawia sobie wymagania, w obawie przed obniżeniem własnej wartości. Zdarzają się także sytuacje, kiedy perfekcjonista w obawie przed porażką odracza wykonanie danego zadania, co powoduje wzrost napięcia emocjonalnego.
Osoby z perfekcjonizmem, mocno skupiają się na precyzji wykonywanych czynności oraz zadań, co może skutkować spędzaniem nadmiernej ilości czasu nad ich realizacją. Może się wydawać, że to nic szkodliwego, prawda?
Trwanie w jednym zadaniu czy wielokrotne sprawdzanie w obawie przed pomyłką, może prowadzić do „przytłoczenia” nawet prostymi zadaniami. Perfekcjonizm prowadzi często do wybiórczego postrzegania swoich osiągnięć, to natomiast ma wpływ na trudność w odczuwaniu radości i satysfakcji.
Przyczyn perfekcjonizmu upatruje się w środowisku. Według literatury, dużo większą skłonność do perfekcjonizmu posiadają pierworodni, osoby, które w okresie dzieciństwa często były krytykowane oraz osoby, które straciły w dzieciństwie kogoś bliskiego.
Nie jest możliwe, aby być perfekcyjnym w każdej dziedzinie życia, a dążenie do osiągnięcia takiego celu, może skutkować wzmożonym stresem, a nawet doprowadzić do zaburzeń nastroju.
Niezmiennie zapraszamy do kontaktu z nami pod numerem telefonu 573 921 771 lub pod adresem [email protected]
