Etyka w zawodzie psychologa, jest jednym z najistotniejszych elementów, którymi kierują się psycholodzy i psycholożki, a zbiór zasad i wartości istotnych w tej profesji, znajduje się w Kodeksie Etyczno - Zawodowym Psychologa. W dzisiejszym artykule chcielibyśmy przyjrzeć się bliżej problematyce etyki w kontekście superwizji oraz wyjaśnić, czym w ogóle taka superwizja jest.
Psycholog czy psychoterapeuta, to podobnie jak lekarz, prawnik czy pielęgniarka, zawód zaufania publicznego. Oznacza to, że do wykonywania tej profesji, oprócz specjalistycznego wykształcenia i odpowiednich kompetencji zawodowych oraz zdrowotnych, konieczne jest również kierowanie się wartościami etycznymi i moralnymi.
Czym jest zatem superwizja i jak etyka zawodu psychologa wygląda w jej kontekście?
Superwizją nazywamy spotkanie psychoterapeuty (superwizanta) z bardziej doświadczoną osobą (superwizorem), podczas którego terapeuta, konsultuje przebieg terapii, a także przedstawia trudności i obszary pracy, nad którymi koncentruje się podczas sesji z Pacjentami.
Celem superwizji jest wsparcie w rozumieniu indywidualnych przypadków i problematyki Pacjentów, pomoc w diagnozie, wyborze narzędzi i technik terapeutycznych. Umożliwia ona również zrozumienie tego, co dzieje się w relacji terapeutycznej - superwizja pozwala spojrzeć na tą samą sytuację obiektywnym okiem osoby, o większej wiedzy i doświadczeniu, niż sam terapeuta prowadzący, będąc również w tym kontekście, możliwością nauki dla terapeuty, jako takiego (dlatego jest taka SUPER 😊)
Kiedy zatem terapeuta powinien udać się na superwizje?
Jak najczęściej. Superwizja jest zarówno przywilejem, jak i obowiązkiem terapeuty, wynikającym między innymi ze wspomnianych wcześniej wartości moralnych i etycznych. Aby praca terapeutyczna mogła postępować, konieczne jest konsultowanie jej z kimś bardziej doświadczonym, zachowującym bezstronność i w razie potrzeby korygującym pracę terapeuty. Superwizja jest więc również narzędziem kontroli nad samą pracą terapeuty prowadzącego, a sygnałem do niej, może być zarówno brak postępów w terapii, jak i zbyt szybkie efekty pracy.
Superwizja, a etyka?
Podczas zawierania kontraktu z pacjentem (pisaliśmy o nim tu), terapeuta jest zobowiązany poinformować o obowiązującej go tajemnicy zawodowej, ale także, o wszystkich okolicznościach, podczas których, zwolniony jest z jej utrzymania. Jednym z takich właśnie wskazań, jest właśnie superwizja.
Oczywiście treści wyjawione na superwizji, objęte są zasadą poufności i nie zostają przekazane nikomu więcej, niż samemu superwizorowi lub grupie superwizyjnej. Ważne jest jednak to, aby Pacjenci mieli świadomść, że superwizowanie się jest czymś naturalnym, etycznym i zgodnym z wartościami zawodowymi psychologów, a nie polem do nadużyć ich zaufania.
Niezmiennie zapraszamy do kontaktu z nami pod numerem telefonu 573 921 771 lub pod adresem [email protected]
