W dzisiejszym artykule z cyklu #popsychologicznemu, poruszymy temat inteligencji… emocjonalnej. Co kryje się za tym pojęciem? Zapraszamy do zapoznania się z przygotowaną przez nas odpowiedzią.
Termin "inteligencja emocjonalna", oznacza zdolność do rozumienia, wykorzystywania i zarządzania własnymi emocjami w sposób pozytywny.
Inteligencja emocjonalna ma na celu zmniejszenie stresu, skuteczną komunikację, współodczuwanie z innymi osobami, a także wspomaganie pokonywania wyzwań i rozładowywanie konfliktów. Pomaga budować silniejsze relacje, odnosić sukcesy w pracy oraz osiągać cele zawodowe i osobiste. Dodatkowo, wspiera także w przekształceniu intencji w działanie oraz podejmowaniu świadomych decyzji dotyczących tego, co jest dla nas najważniejsze.
Pojęcie "inteligencji emocjonalnej" (ang. EQ), po raz pierwszy zostało ujęte w latach 90-tych, a następnie spopularyzowane przez psychologa i autora - D.Golemana w książce "Emotional Intelligence: Why It Can Matter More Than IQ".
Inteligencja emocjonalna jest powszechnie definiowana przez pięć cech:
- samoświadomość - dostrzeganie i rozumienie tego, co czuje się w danej chwili, zwłaszcza w sytuacjach trudnych i wymagających podejmowania decyzji
- samoregulacja - umiejętność kontrolowania emocji, np. zdolność uspokajania się, znoszenia frustracji czy osiągania równowagi psychicznej
- motywacja - zdolność do podporządkowania emocji i myśli, w celu osiągnięcia wybranych celów
- empatia - umiejętność rozpoznawania emocji u innych, szybsze zrozumienie potrzeb drugiej osoby
- zdolność w zakresie relacji interpersonalnych – łatwość w nawiązywaniu relacji z innymi, umiejętność pełnienia ról społecznych, pracy w grupie
Tyle teorii. Ale jak inteligencja emocjonalna wyygląda w życiu codziennym?
Czy zwróciliście kiedyś uwagę, jakie osoby odnoszą największe sukcesy lub są bardziej spełnione w życiu? Prawdopodobnie znacie ludzi, którzy są genialni w sferze naukowej, a mimo to są społecznie zagubieni i nie odnoszą sukcesów np. w relacjach osobistych. Zdolności intelektualne lub iloraz inteligencji (IQ) sam w sobie nie wystarczy, aby osiągnąć sukces w życiu. Oczywiście, odpowiednie zasoby intelektualne pomagają w nauce czy zajmowaniu wysokich stanowisk, jednak to EQ pomoże Ci opanować stres i emocje w obliczu zrealizowania wymagających wyzwań. IQ i EQ są najbardziej efektywne, gdy opierają się na sobie nawzajem.
Inteligencja emocjonalna nie jest równoznaczna z pozbyciem się kontroli nad emocjami, byciem miłym czy uległym. Osoba o wysokim EQ nie jest impulsywna, ani pochopna w swoich działaniach - myśli zanim coś zrobi. Przekłada się to na stabilną regulację emocji, czyli zdolność do zmniejszenia intensywności odczuwanych stanów (zmniejszanie gniewu lub niepokoju nazywane jest regulacją w dół).
Większość psychologów twierdzi, że poziom EQ nie jest ukształtowany genetycznie. Inteligencji emocjonalnej można się nauczyć i rozwijać ją przez całe życie, do czego gorąco zachęcmy!
