W dzisiejszym artykule z naszego psychoedukacyjnego cyklu #popsychologicznemu: DDD, czyli dorosłe dzieci z rodzin dysfunkcyjnych.
Wielu psychologów swoją pracę opiera na przekonaniu, o znaczącym wpływie doświadczeń dziecięcych na rozwój człowieka. W istocie, każdy z nas jest w pewnym stopniu wypadkową wszystkich wydarzeń, mających miejsce w ciągu całego naszego życia. Kim zatem są DDD?
Jest to grupa osób dorosłych, wykazująca charakterystyczne zachowania wynikające z ich przykrych doświadczeń z dzieciństwa. DDD pochodzą z tzw. rodzin dysfunkcyjnych, a więc takich, które z różnych powodów nie były w stanie zapewnić dziecku podstawowych potrzeb. Przykładami takich „dysfunkcji” mogą być m.in.:
- zaniedbanie dziecka
- przemoc domowa
- skonfliktowany rozwód rodziców
- „włączanie” dziecka do pełnienia roli osoby dorosłej
Dorosłe dzieci z rodzin dysfunkcyjnych, wykazują łatwo rozpoznawalne cechy, które ujawniają przeszłe nadużycia lub zaniedbania. Charakteryzują się także brakiem odniesienia do „normalności” w rodzinie, czego konsekwencją może być powtarzanie nieprawidłowych zachowań we własnej rodzinie.
Inną z konsekwencji, jest trudność z rozumieniem norm społecznych, które często były łamane w dzieciństwie. W rodzinach dysfunkcyjnych codziennością staje się chaotyczne działanie dorosłych i trwanie w kryzysie. W dorosłym życiu osoby z syndromem DDD, podświadomie mogą dążyć do tworzenia chaosu i kryzysu, jako wydarzeń które są im najlepiej znane.
Brak dbałości o podstawowe potrzeby dziecka z dysfunkcyjnej rodziny, w przyszłości prowadzi do trudności w budowaniu zdrowych relacji oraz osłabia kompetencje społeczne poprzez m.in.: nieumiejętność rozwiązywania konfliktów czy niski poziom empatii.
Innym z symptomów, jest nadmierny krytycyzm wobec samego siebie i własnych działań, u podłoża którego leży niska samoocena, a brak akceptacji i zainteresowania ze strony rodziców, objawia się w kolejnych latach, poprzez nieustanne szukanie aprobaty u innych. Konsekwencją doświadczanych trudności w codziennym życiu, mogą być silne, często skrajne emocje:
- lęku
- smutku
- niepewności
- poczucia osamotnienia
- wstydu
- niepokoju
Jeżeli pamiętasz, że w Twoim dzieciństwie zdarzały się sytuacje trudne, które wpłynęły na Twój późniejszy rozwój lub dostrzegasz podobieństwo między zachowaniem własnym oraz swoich rodziców – możesz być osobą DDD. Chcąc lepiej zapoznać się z tym zagadnieniem polecamy książki, które poruszają ten syndrom:
- Robert J.Ackerman „Wsparcie dla dorosłych synów z dysfunkcyjnych domów i ich bliskich. Dla DDA i DDD”
- Fridel J., Fridel L. „Jak uwolnić się od ciężaru dysfunkcyjnej rodziny. Wsparcie dla dorosłych dzieci z trudnych domów”
- D.Trian „Znajdź spokój wewnętrzny. Pomoc dla DDD i DDA w odzyskaniu emocjonalnej trzeźwości”
Niezmiennie zapraszamy także do kontaktu z nami pod numerem telefonu 573 921 771 lub pod adresem [email protected]
